Drzewa liściaste oddają w procesie parowania od 30 do 60% objętości wody pochodzącej z opadów, natomiast drzewa iglaste oddają 50%. Właśnie z tego powodu mikroklimat leśny charakteryzuje się większą wilgotnością oraz inną temperaturą niż sąsiadujące z nimi obszary nieleśne.

Badania wykazały, że wizualny kontakt z drzewami trwający zaledwie pięć minut znacząco obniża poziom stresu. Zmienia się nasze ciśnienie oraz stan napięcia naszych mięśni.

W czasach prehistorycznych tereny obecnej Polski porastały zwarte zbiorowiska leśne. W wyniku procesów cywilizacyjnych i ekspansji człowieka obszary leśne stopniowo zmniejszały się. Znaczne przyśpieszenie kurczenia się lasów (deforestacja) nastąpiło w XIX i XX wieku. Jeszcze pod koniec XVIII wieku lesistość Polski wynosiła ok. 40% (w ówczesnych granicach), ale po II wojnie światowej w 1946 roku wynosiła ona tylko 20,8%.

Lasy są naturalnym sprzymierzeńcem człowieka w walce z zanieczyszczeniami atmosferycznymi – zatrzymują ogromne ilości pyłów, magazynują dwutlenek węgla. Ostatnie badania polskich naukowców pozwoliły określić zależność ilości pochłanianych cząstek od gatunku i wieku drzew, czy też rodzaju gleby. Projekt, w którym wzięło udział sześć instytucji, pod względem zakresu badań jest największym tego typu na świecie.

Sprzedaż drewna stanowi 86% przychodów nadleśnictw. Nie jest to jednak jedyny surowiec pozyskiwany z lasu. Inne to: zwierzyna (tusze i trofea myśliwskie), owoce leśne, miód, grzyby, zioła i inne części runa leśnego, żywica, igliwie, kora, karpina i wreszcie choinki.